Αντιβιοτικά και αλκοόλ

Όταν συνταγογραφεί ένα αντιβακτηριακό φάρμακο, ο γιατρός ενημερώνει τον ασθενή ότι απαγορεύεται αυστηρά η κατανάλωση αλκοόλ με αντιβιοτικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να τηρήσουν αυτή τη σύσταση, αλλά όταν η πορεία της θεραπείας συμπίπτει με σημαντικά γεγονότα ή αργίες, είναι δελεαστικό να σπάσει η απαγόρευση.

Η στάση της τεκμηριωμένης ιατρικής σε αυτήν την κατάσταση είναι αμφιλεγόμενη, καθώς δεν έχει διεξαχθεί ούτε μία ολοκληρωμένη μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας θα επέτρεπαν την πλήρη αξιολόγηση των αρνητικών συνεπειών της ταυτόχρονης κατανάλωσης αλκοόλ και αντιβακτηριακών φαρμάκων. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείτε να τα συνδυάσετε με ασφάλεια, κανένας λογικός γιατρός δεν θα το συστήσει. Για να κατανοήσετε πόσο επικίνδυνο είναι να πίνετε αλκοόλ κατά τη διάρκεια της θεραπείας με αντιβιοτικά, το άρθρο περιγράφει τις συνέπειες των συνδυασμένων επιδράσεων αυτών των ουσιών στον οργανισμό, δίνοντας παραδείγματα συνδυασμού γνωστών φαρμάκων και αλκοολούχων ποτών.

Η επίδραση του αλκοόλ και των αντιβιοτικών στον οργανισμό

Οι διακοπές στη χώρα μας γιορτάζονται παραδοσιακά με πνεύματα. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αρνηθούν στον εαυτό τους αυτή την ευχαρίστηση ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας και ξεχνούν ότι το αλκοόλ σε μικρές δόσεις έχει χαλαρωτικό και ηρεμιστικό αποτέλεσμα και σε μεγάλες δόσεις οδηγεί σε σοβαρά προβλήματα υγείας. Ανάμεσα τους:

• Ηπατική δυσλειτουργία.
• Υπερβολική καταπόνηση του γαστρεντερικού σωλήνα.
• Αυξημένος παλμός.
• Ο θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων.
• Χρόνιες παθήσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης.
• Διαταραχή του νευρικού συστήματος.
• Σοβαρό σύνδρομο hangover.
• Καταθλιπτική κατάσταση, νευρική κατάρρευση.

Η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών κατά τη διάρκεια της ασθένειας σίγουρα δεν αξίζει τον κόπο. Αυτό θα επιβαρύνει επιπλέον το σώμα, το οποίο ήδη εργάζεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την καταπολέμηση της νόσου.

Τα αντιβακτηριακά φάρμακα, που εισήχθησαν πριν από 90 χρόνια, έγιναν γρήγορα ένα περιζήτητο φάρμακο, σώζοντας εκατομμύρια ζωές. Η αρχή της δράσης των αντιβιοτικών είναι η ικανότητα να καταστρέφουν τα παθογόνα βακτήρια και να καταστρέφουν τη δομή τους. μπλοκάρουν την αναπαραγωγή, αποτρέπουν την ανάπτυξη παθογόνων, μετά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει μόνο του την ασθένεια.

Τα αντιβακτηριακά φάρμακα δρουν όσο το δυνατόν πιο επιθετικά σε ένα άτομο, υπονομεύοντας την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά την ασθένεια ανεξάρτητα. Η χρήση τους είναι επιβεβλημένη σε περίπτωση βακτηριακής λοίμωξης που ο οργανισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος του. Μόνο ένας ειδικός γιατρός έχει το δικαίωμα να συνταγογραφήσει τέτοια φάρμακα. Είναι θεμελιωδώς αδύνατο να αντιμετωπιστεί μόνη της, ειδικά με ιογενή προέλευση της νόσου, όταν τα αντιβακτηριακά φάρμακα είναι άχρηστα.

Τα αντιβιοτικά βοηθούν στην αποφυγή των σοβαρών συνεπειών της νόσου, αλλά η κατάποσή τους οδηγεί σε μεγάλη ποικιλία παρενεργειών:

• Καταστολή της φυσικής μικροχλωρίδας του στομάχου.
• Καταστολή της ανοσίας, το σώμα αδυνατεί να αντέξει τους αιτιολογικούς παράγοντες της νόσου.
• Το συκώτι δεν μπορεί να καθαρίσει πλήρως το σώμα από τις τοξίνες.

Η ευημερία ενός ατόμου επιδεινώνεται, εμφανίζεται λήθαργος, αδυναμία, εμφανίζεται κατάθλιψη, επιδεινώνονται οι χρόνιες ασθένειες.

Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί στον άτυχο οργανισμό όταν η αντιβιοτική θεραπεία συνδυάζεται με βίαια γλέντια. Το ανοσοποιητικό σύστημα, τα νεφρά, το συκώτι και τα όργανα του γαστρεντερικού συστήματος επιβαρύνονται δύο φορές, κάτι που είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσεις. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της τρέχουσας κατάστασης και η ασθένεια να αλλάξει από την οξεία φάση σε μια χρόνια φάση, η οποία είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Η επίδραση του αλκοόλ στις επιδράσεις των αντιβακτηριακών φαρμάκων

Η τεκμηριωμένη ιατρική δεν γνωρίζει συγκεκριμένα παραδείγματα εξασθένησης της δράσης των αντιβιοτικών στο πλαίσιο της κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών. Μερικές φορές συμβαίνει το αντίθετο: ο αριθμός των ενζύμων αυξάνεται και το φάρμακο διασπάται πιο γρήγορα. Αλλά ένα άλλο σενάριο είναι επίσης δυνατό εάν το φάρμακο απεκκρίνεται ελάχιστα από το σώμα, συσσωρεύεται στα κύτταρα και ως αποτέλεσμα εμφανίζεται μια παρενέργεια.

Υπάρχουν δύο περίεργες θεωρίες που εξηγούν γιατί η δυσανεξία μεταξύ αντιβιοτικών και αλκοόλ θεωρείται επιστημονικό γεγονός. Η πρώτη λέει ότι τα αντιβακτηριακά φάρμακα χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για τη θεραπεία σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων. Οι γιατροί θεώρησαν την παρουσία τέτοιων ασθενειών ως ένδειξη αμετροέπειας και αδυναμίας χαρακτήρα και η απαγόρευση του αλκοόλ έγινε ένα είδος τιμωρίας.

Η δεύτερη θεωρία προέκυψε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου όταν οι τραυματισμένοι στρατιώτες χρειάζονταν πενικιλίνη. Υπήρχε τόσο λίγο διαθέσιμο φάρμακο που ο μύθος λέει ότι οι γιατροί προσπάθησαν να το εξαγάγουν από τα ούρα. Το πρόβλημα ήταν ότι στους στρατιώτες άρεσε να πίνουν μπύρα στον ελεύθερο χρόνο τους, η οποία έχει διουρητική δράση και μειώνει τη συγκέντρωση των μικροοργανισμών. Ως εκ τούτου, τα αλκοολούχα ποτά απαγορεύτηκαν και το αξίωμα ότι το αλκοόλ και τα αντιβιοτικά ήταν ασυμβίβαστα εδραιώθηκε σταδιακά στην ιατρική.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτή τη δήλωση. Οι γιατροί σημειώνουν ότι η ανάρρωση ήταν πολύ πιο αργή σε ασθενείς που έπιναν αλκοόλ ταυτόχρονα με αντιβακτηριακά φάρμακα σε σχέση με εκείνους που ακολουθούσαν έναν πιο νηφάλιο τρόπο ζωής. Ο λόγος είναι ότι η λήψη αλκοόλ με αντιβιοτικά συνδέεται με άλλες αρνητικές συνέπειες, οι οποίες σχετίζονται με επιδείνωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Με την τακτική κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, είναι αδύνατο να καθιερωθεί το σωστό καθημερινό καθεστώς με σωστή ανάπαυση και διατροφή. Ταυτόχρονα, οι βιταμίνες, τα μέταλλα και τα θρεπτικά συστατικά δεν μπορούν να απορροφηθούν πλήρως και το σώμα σταδιακά εξαντλείται. Ως αποτέλεσμα, η φαρμακευτική αγωγή του ασθενούς θα είναι αναποτελεσματική.

Ανοχή σε αλκοολούχα ποτά και αντιβιοτικά

Τα σύγχρονα αντιβιοτικά είναι ήπια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο συνδυασμός τους με αλκοόλ δεν έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες για τον οργανισμό. Οι γιατροί εντοπίζουν μια σειρά από φάρμακα που δεν μπορούν να συνδυαστούν με ισχυρά ποτά. Η ταχύτητα της αφομοίωσής τους συνδέεται με το έργο των ίδιων ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τη διάσπαση της αιθανόλης - τη βάση των αλκοολούχων ποτών. Τα ένζυμα δεν μπορούν να κάνουν μεγάλη ποσότητα εργασίας, και ως αποτέλεσμα, το φάρμακο συσσωρεύεται στο σώμα. Αυτό έχει παρενέργειες που ένα άτομο θα αισθανθεί σύντομα στον εαυτό του.

Η αλληλεπίδραση αντιβιοτικών και αλκοόλ οδηγεί σε μια μεγάλη λίστα αρνητικών συνεπειών:

• Σοβαρός πονοκέφαλος ημικρανίας.
• Ναυτία, έμετος.
• Ζάλη, απώλεια συνείδησης.
• Γρήγορος καρδιακός παλμός, αρρυθμία.
• Πυρετός, υψηλή θερμοκρασία.
• Έντονη εφίδρωση.
• Αυπνία.
• Μια κατάσταση κοντά σε κατάθλιψη, ευερεθιστότητα.
• Αδυναμία, υπνηλία, απώλεια δύναμης.
• Φλεγμονώδεις διεργασίες του ήπατος, ίκτερος.
• Πόνος στο στομάχι από γαστρίτιδα και έλκη.

Αντίδραση παρόμοια με τη δισουλφιράμη

Η πιο κοινή και επικίνδυνη αρνητική συνέπεια είναι μια αντίδραση παρόμοια με τη δισουλφιράμη. Αυτό το φάρμακο, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του εθισμού στο αλκοόλ, μπορεί να επηρεάσει το έργο των ενζύμων που επεξεργάζονται την αιθυλική αλκοόλη. Ο μεταβολισμός αποτελείται από δύο φάσεις:

1. Η αιθυλική αλκοόλη διασπάται σε ακεταλδεΰδη.
2. Η οξική αλδεΰδη μετατρέπεται σε οξικό οξύ.

Η μη πληρότητα του δεύτερου σταδίου οδηγεί στο πιο σοβαρό σύνδρομο hangover. Για τους λάτρεις των αλκοολούχων ποτών που παίρνουν το φάρμακο, η διαδικασία έγκαιρης διάσπασης της αιθανόλης διακόπτεται και εάν προστεθεί μια δόση αλκοόλ στο φόντο της κατάποσης, το σώμα θα πλημμυρίσει με τοξικές ουσίες. Η κατανάλωση αλκοόλ σε κατάσταση μέθης δεν είναι δυνατή και ο ασθενής απαλλάσσεται από τον εθισμό.

Τα σημάδια μιας αντίδρασης που μοιάζει με δισουλφιράμη είναι παρόμοια με εκείνα ενός σοβαρού hangover:

• Κρυάδα.
• Αυξημένος παλμός.
• Ναυτία, έμετος.
• Κράμπες.
• Αλλεργική αντίδραση.
• Ενας πονοκέφαλος.
• Άπνοια.

Η τελευταία εκδήλωση μιας αντίδρασης παρόμοια με τη δισουλφιράμη θεωρείται απειλητική για τη ζωή λόγω της πιθανότητας θανάτου. Όταν προσπαθείτε να αναμίξετε αντιβιοτικά και αλκοολούχο ποτό, ο ασθενής θα πρέπει να είναι προσεκτικός και να παρακολουθεί στενά τις αλλαγές στην κατάστασή του. Οι συνέπειες μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια ενός γλεντιού ή 4-5 ώρες μετά. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια.

Η επίδραση της ταυτόχρονης χορήγησης αντιβιοτικών και αλκοόλ στη λειτουργία του ήπατος και του γαστρεντερικού σωλήνα

Ο κύριος λόγος για την απαγόρευση λήψης αντιβιοτικών και αλκοόλ μαζί είναι ο κίνδυνος τοξικής ηπατικής βλάβης. Τα ένζυμα σας δεν μπορούν να αφομοιώσουν το φάρμακο και την αιθανόλη ταυτόχρονα. Σε αυτόν τον αγώνα, το αλκοόλ συνήθως κερδίζει και το φάρμακο συσσωρεύεται στα ηπατικά κύτταρα, απειλώντας σοβαρή δηλητηρίαση.

Κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας, το συκώτι είναι απασχολημένο καθαρίζοντας το σώμα από τοξίνες και δηλητήρια και το αλκοόλ αυξάνει το βάρος πολλές φορές. Τα άτομα που συνηθίζουν να αναμειγνύουν ναρκωτικά και οινοπνευματώδη ποτά είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αλλαγές ινωτικού ιστού και ηπατική ανεπάρκεια.

Η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας μπορεί να επηρεάσει τη γαστρεντερική οδό. Όταν το αιθύλιο εισχωρεί στο στομάχι, προκαλεί δυσκοιλιότητα και αγγειοδιαστολή, γεγονός που διευκολύνει την απορρόφηση του αλκοόλ. Εάν, μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, ένα αντιβακτηριακό φάρμακο εισέλθει στο γαστρεντερικό σωλήνα, το φάρμακο δεν θα απορροφηθεί πλήρως και η επίδραση της θεραπείας θα μειωθεί στο μηδέν.

Τα αντιβιοτικά μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την εντερική χλωρίδα. Οι ασθενείς που λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα συχνά παραπονούνται για κοιλιακό άλγος, προβλήματα με το έντερο, δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Για την αποκατάσταση της ισορροπίας της μικροχλωρίδας μετά από ένα αντιβιοτικό σχήμα, συχνά συνταγογραφούνται πρεβιοτικά και προβιοτικά. Εάν πίνετε αλκοολούχα ποτά αυτή τη στιγμή, μπορεί να πάθετε χρόνιες παθήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα, για παράδειγμα γαστρίτιδα ή έλκος στομάχου.

Πιθανότητα αλλεργικής αντίδρασης

Εκτός από την αιθυλική αλκοόλη, η σύνθεση των αλκοολούχων ποτών περιέχει πρόσθετα, χρωστικές, γεύσεις και συντηρητικά. Το τελικό αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασής τους με τα αντιβιοτικά είναι απρόβλεπτο. Ένας πιθανός κίνδυνος είναι η εμφάνιση μιας ήπιας ή σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης. Στην καλύτερη περίπτωση, εμφανίζεται κνησμός, κοκκίνισμα του δέρματος, φτάρνισμα και στη χειρότερη περίπτωση δύσπνοια, οίδημα και θάνατος του Quincke. Εάν ένα άτομο παρατηρήσει τέτοια συμπτώματα, είναι απαραίτητο να πάρει επειγόντως ένα αντιισταμινικό και εάν οι συνέπειες είναι σοβαρές, καλέστε αμέσως ένα ασθενοφόρο.

Πριν λάβουν οποιοδήποτε φάρμακο, οι ασθενείς θα πρέπει να διαβάσουν προσεκτικά τις οδηγίες και να ελέγξουν πόσο ασφαλής είναι ο συνδυασμός ενεργών συστατικών και αιθανόλης.

Συνδυασμός αλκοόλ με γνωστές ομάδες αντιβακτηριακών φαρμάκων

Μια αντίδραση που μοιάζει με δισουλφιράμη είναι απειλητική για τη ζωή. Με βάση τις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ποια φάρμακα είναι πιο πιθανό να το προκαλέσουν και ποια είναι σχετικά ασφαλή σε συνδυασμό με αλκοόλ.

Αλκοόλ και νιτροϊμιδαζόλες

Οι νιτροϊμιδαζόλες θεωρούνται αντιβιοτικά ευρέος φάσματος και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των ακόλουθων καταστάσεων:

• Λοιμώξεις του κεντρικού νευρικού συστήματος (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλικό απόστημα).
• Εντερικές λοιμώξεις;
• Αναπνευστικές ασθένειες (πνευμονία, απόστημα πνευμόνων).
• Λοιμώξεις της στοματικής κοιλότητας;
• Δερματικές παθήσεις διαφόρων ετυμολογιών.
• Πρόληψη λοιμώξεων κατά την επέμβαση.

Τα φάρμακα αυτής της ομάδας δεν πρέπει να συνδυάζονται με αλκοόλ! Ωστόσο, δεν είναι όλα τόσο απλά. Μελέτες από το 2003 δεν έδειξαν τις αρνητικές επιπτώσεις της κατανάλωσης σκληρού ποτού κατά τη λήψη φαρμάκων. Ωστόσο, οι γιατροί είναι βέβαιοι ότι οι συνέπειες ενός συνδυασμού μπορεί να είναι οι εξής:

• οξύς πόνος στην κοιλιά?
• Ναυτία, έμετος;
• ισχυρός πονοκέφαλος?
• Κρυάδα;
• παραβίαση του καρδιακού ρυθμού.
• Σε σπάνιες σοβαρές περιπτώσεις, αναπτύσσεται αναπνευστική ανεπάρκεια.

Οι γυναίκες θα πρέπει να προσέχουν ώστε μια αντίδραση παρόμοια με τη δισουλφιράμη να είναι δυνατή όχι μόνο κατά τη λήψη του φαρμάκου από το στόμα και την ένεση του, αλλά και όταν χρησιμοποιούν κολπική κρέμα.

Αλκοόλ και κεφαλοσπορίνες

Οι κεφαλοσπορίνες είναι μια ομάδα φαρμάκων ευρέος φάσματος με ισχυρά βακτηριοκτόνα αποτελέσματα. Θεωρούνται ως οι σημαντικότεροι «καταστροφείς» των στρεπτόκοκκων και των σταφυλόκοκκων και θεραπεύουν τις ακόλουθες ασθένειες:

• Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος;
• Ασθένειες της μύτης, του λαιμού, των αυτιών.
• Λοιμώξεις του δέρματος, των μαλακών ιστών.

Οι κεφαλοσπορίνες συνταγογραφούνται συχνά για έναν πυώδη πονόλαιμο - μια από τις πιο συχνές λοιμώξεις στη χώρα μας.

Όλες οι κεφαλοσπορίνες, όπως οι νιτροϊμιδαζόλες, είναι σε θέση να πυροδοτήσουν μια αντίδραση παρόμοια με τη δισουλφιράμη. Τα κύρια συμπτώματά του: ναυτία, πονοκέφαλος, κοιλιακό άλγος, προκαλούνται από τοξίκωση του σώματος. Η πιθανότητα αντίδρασης παρόμοια με τη δισουλφιράμη πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, καθώς οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές έως θανατηφόρες.

Υπάρχουν φάρμακα που δεν ανήκουν στις δύο ομάδες που αναφέρονται παραπάνω, δηλαδή η αλληλεπίδρασή τους με το αλκοόλ δεν οδηγεί σε αντίδραση που μοιάζει με δισουλφιράμη, αλλά έχει και αρνητικές συνέπειες.

Αντιβιοτικά που καθιστούν το αλκοόλ σχετικά ασφαλές για κατανάλωση

Μια σειρά από αντιβακτηριακά φάρμακα έχουν ελεγχθεί επιτυχώς για τη συμβατότητά τους με το αλκοόλ και ο συνδυασμός τους είναι ασφαλής για τον οργανισμό.

• Αντιβιοτικά πενικιλίνης.
• Αποχρεμπτικά και βλεννολυτικά, τα οποία συνταγογραφούνται για πνευμονικές παθήσεις για την αραίωση της παχύρρευστης βλέννας.
• Αντιμυκητιακά φάρμακα.

Τα παραπάνω φάρμακα μπορούν να ληφθούν με αλκοόλ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να ξεπλυθούν με ασφάλεια με ισχυρά ποτά! Η καλύτερη επιλογή για την ανάπτυξη συμβάντων κατά τη λήψη αντιβιοτικών είναι η πλήρης άρνηση κατανάλωσης αλκοόλ.

Πώς να συνδυάσετε σωστά το αλκοόλ και τα αντιβιοτικά - προφυλάξεις ασφαλείας

Η καλύτερη επιλογή για την ανάπτυξη συμβάντων στη θεραπεία ενός ασθενούς με αντιβιοτικά είναι η αποχή από τα αλκοολούχα ποτά κατά τη λήψη φαρμάκων. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς να πιείτε, πρέπει να τηρείτε τους ακόλουθους κανόνες ασφαλείας:

• Ρωτήστε το γιατρό σας εάν επιτρέπεται η ανάμειξη αλκοόλ με φάρμακα και σκεφτείτε να αποφύγετε τα ισχυρά ποτά.
• Το ελάχιστο διάστημα μεταξύ της λήψης αντιβιοτικού και της κατανάλωσης αλκοόλ είναι 4 ώρες. Μια μικρότερη περίοδος είναι γεμάτη με μεγάλα προβλήματα υγείας.
• Η ποσότητα που καταναλώνεται εξαρτάται από το φύλο, το βάρος, τη σοβαρότητα της τρέχουσας ασθένειας, τη δύναμη του ροφήματος και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 300-350 ml.
• Η αιθανόλη δεν περιέχεται μόνο σε ισχυρά ποτά (βότκα, κονιάκ, ουίσκι), αλλά και σε ποτά χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ (κρασί, σαμπάνια, μπύρα). Ακόμα κι αν η περιεκτικότητα σε αλκοόλ είναι πολλές φορές χαμηλότερη εδώ, το ποτό δεν θα πάει χωρίς βλάβη στην υγεία.

Για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε αντιβιοτική θεραπεία, τίθεται το ερώτημα: πόσο καιρό μετά το μάθημα επιτρέπεται η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών; Ο θεράπων ιατρός μπορεί να δώσει την ακριβή απάντηση και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: φύλο, ηλικία του ατόμου, φύση της ασθένειάς του, υγεία, φαρμακευτική αγωγή. Τα περισσότερα φάρμακα έχουν αθροιστική δράση και συνεχίζουν να δρουν στον οργανισμό αφού σταματήσετε να τα παίρνετε. Οι γιατροί συνιστούν την έναρξη της κατανάλωσης αλκοόλ το νωρίτερο 5 ημέρες μετά το τέλος της θεραπείας.

Τρεις κανόνες κατά τη λήψη αντιβακτηριακών φαρμάκων:

1. Τα αντιβακτηριακά φάρμακα παράγονται και συνταγογραφούνται σε διάφορες μορφές δοσολογίας: δισκία, σιρόπια, ενδοφλέβιες και ενδομυϊκές ενέσεις, οφθαλμικές σταγόνες, αλοιφές, κολπικά υπόθετα, διαλύματα για εισπνοή. Οποιαδήποτε μορφή του φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες.
2. Η αιθανόλη που περιέχεται στα αλκοολούχα ποτά είναι επιβλαβής για την υγεία. Βρίσκεται όχι μόνο στο κονιάκ, το κρασί και την μπύρα, αλλά και σε σιρόπια για τον βήχα, βάμματα φαρμακευτικών φυτών (γλυκύρριζα, marshmallow, echinacea, eleutherococcus). Είναι απαραίτητο να μελετηθεί η σύνθεση των φαρμάκων που λαμβάνονται ταυτόχρονα με τα αντιβιοτικά.
3. Διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες για το φάρμακο για να μάθετε πόσο καλά είναι συμβατό με το αλκοόλ. Εάν οι οδηγίες υποδεικνύουν ότι δεν έχει διεξαχθεί έρευνα για το θέμα ή δεν υπάρχουν πληροφορίες, τότε πρέπει να αποφύγετε την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Τα αντιβακτηριακά φάρμακα επιβαρύνουν άσκοπα τον οργανισμό και συνταγογραφούνται για σοβαρές ασθένειες. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει μόνο ένα συγκεκριμένο φάρμακο, όλα τα άλλα εξαρτώνται από τον ασθενή, ο οποίος πρέπει πρώτα να σκεφτεί μια γρήγορη ανάρρωση. Ένα άρρωστο άτομο πρέπει να παίρνει έγκαιρα συνταγογραφούμενα φάρμακα, να κοιμάται τουλάχιστον 7-8 ώρες την ημέρα, να τρώει τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Είναι καλύτερα να ξεχάσετε την κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για άτομα με χρόνιες παθήσεις της καρδιάς, του ήπατος και των νεφρών. Διαφορετικά, οι αρνητικές συνέπειες δεν θα αναγκαστούν να καρπωθούν. Μπορεί να είναι:

• Βλάβη του κεντρικού νευρικού συστήματος και σταδιακός θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων.
• Δηλητηρίαση του σώματος, τα συμπτώματα της οποίας είναι διάρροια, ναυτία, έμετος.
• Βλάβη στα νεφρά, προβλήματα με το ουροποιητικό σύστημα.
• Παραβίαση του καρδιακού ρυθμού.
• Γαστρίτιδα, έλκος στομάχου.
• Παραβίαση της εντερικής χλωρίδας.
• Βλάβη στο ήπαρ, που οδηγεί στο σταδιακό θάνατο των κυττάρων.
• Μειωμένη ανοσία, το σώμα δεν μπορεί να καταπολεμήσει τη μόλυνση από μόνο του.
• Cardiopalmus.
• Οι αυξήσεις της αρτηριακής πίεσης είναι επικίνδυνες για τους ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση.
• Διαταραχές κοπράνων με τη μορφή δυσκοιλιότητας ή διάρροιας.
• Αδυναμία, υπνηλία, απώλεια δύναμης.
• Καταθλιπτική κατάσταση, νευρικές κρίσεις.
• Ευερεθιστότητα, αϋπνία.
• Μείωση των διανοητικών ικανοτήτων, εξασθενημένη μνήμη, συγκέντρωση προσοχής.
• Πυρετός και ρίγη.
• Δυνατός πονοκέφαλος.
• Κράμπες.
• Αλλεργικές αντιδράσεις με τη μορφή κνησμού, εξανθήματος και ερυθρότητας του δέρματος.
• Δυσκολία στην αναπνοή και οίδημα Quincke - χωρίς έγκαιρη ιατρική φροντίδα είναι θανατηφόρο.
• Το αποτέλεσμα της θεραπείας είναι ελάχιστο ή απουσιάζει.
• Η ασθένεια μπορεί να γίνει χρόνια και να επηρεάσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Το αλκοόλ σε μικρές δόσεις θα συμπληρώσει τις διακοπές και θα συμβάλει στη χαλάρωση. Αλλά η χρήση του κατά τη διάρκεια της ασθένειας δεν θα φέρει χαρά και μπορεί να βλάψει το σώμα. Αυτό είναι το κύριο πράγμα που πρέπει να θυμάται ένα άτομο όταν αποφασίζει μόνος του εάν αξίζει να αναμειγνύεται αλκοόλ και αντιβιοτικά.